Ksylol jest pojęciem wtórnym, ale równoważnym z ksylenem, który odnosi się do trzech izomerów dimetylobenzenów. Chociaż te trzy izomery różnią się budową molekularną, w szczególności położeniem grupy metylowej w pierścieniu węglowodorowym, wszystkie części ten sam wzór chemiczny.
Ksylen ma trzy izomery: m-ksylen, p-ksylen i o-ksylen lub odpowiednio meta, para i orto. Sprzedawany w handlu ksylen często zawiera dodatkowe substancje chemiczne, takie jak etylobenzen, trimetylobenzen, toluen, fenol, tiofen, pirydyna i siarkowodór. Chociaż te izomery nie są rozpuszczalne w wodzie, mieszają się one korzystnie z innymi substancjami chemicznymi, co powoduje ich liczne zastosowania.
Ksylen, lub ksylol, jest powszechnie wytwarzany na potrzeby rozpuszczalnika, chociaż może również służyć jako rozcieńczalnik do lakieru, środek czyszczący lub dodatkowy materiał. Niektóre branże, w których stosuje się ksylen to farba, skóra, druk, samochód, guma oraz biomedycyna i stomatologia. W zależności od miejsca przeznaczenia, łączy się różne procenty jego trzech izomerów. Jednak produkt mieszany identyfikuje wyłącznie jako ksylen, co czyni termin uniwersalnym.
Niezależnie od popularności w laboratoriach, fabrykach i sklepach, ksylen ma negatywny wpływ na ludzkie zdrowie. Zarówno krótkotrwałe jak i długotrwałe narażenie na działanie ksylenu uszkadza czynność narządów, ośrodkowy układ nerwowy i obejmuje mniej poważne działania niepożądane, takie jak podrażnienie błon śluzowych, bóle głowy, zawroty głowy i dezorientacja. Stopień uszkodzenia zależy od stężenia ksylenu i czasu ekspozycji.
