Różnica między czasem środkowym a pacyficznym wynosi dwie godziny. Czas centralny to dwie godziny przed czasem pacyficznym. Strefa czasowa Pacyfiku składa się głównie ze stanów USA na zachodnim wybrzeżu wraz z częściami Kanady i Meksyku, podczas gdy centralna strefa czasowa obejmuje takie stany USA, jak Arkansas, Iowa, Illinois i Missouri, a także znaczną część Kanady, Ameryka Środkowa i Wyspy Karaibskie.
Wszystkie 24 strefy czasowe na świecie są oparte na międzynarodowej linii daty, która biegnie przez Greenwich w Anglii. Ta strefa czasowa nosi nazwę Czas uniwersalny uniwersalny lub Czas uniwersalny skoordynowany i jest skracana do czasu UTC. Strefy czasowe na wschód od UTC otrzymują znak plus, podczas gdy strefy czasowe na zachód od UTC otrzymują znak minus. Ponieważ centralna strefa czasowa to sześć stref czasowych na zachód od UTC, ma ona oznaczenie UTC-6. Strefa czasowa Pacyfiku to osiem stref czasowych na zachód od UTC, więc ma oznaczenie UTC-8.
Strefa czasowa Pacyfiku obejmuje całe stany Waszyngtonu, Kalifornii i Nevady, większość Oregonu i około połowę Idaho. Obejmuje również Kolumbię Brytyjską, Yukon i Tungsten w Kanadzie i Baja California w Meksyku. Centralna strefa czasowa obejmuje 10 całych stanów i 10 stanów cząstkowych, wszystkie lub część czterech kanadyjskich prowincji lub terytoriów, około trzech czwartych Meksyku i całej Gwatemali, Belize, Kostaryki, Salwadoru, Hondurasu i Nikaragui.
