Reference.com twierdzi, że glikoproteina jest integralnym białkiem błonowym odpowiedzialnym za wspomaganie interakcji między komórkami. Glikolipidy służą do rozpoznawania energii i znakowania w komórkach.
Według Reference.com, glikoproteiny składają się zarówno z białka, jak i węglowodanu. Glikoproteiny występują u wielu różnych istot i stanowią ważną część tkanek ssaków. Węglowodany w glikoproteinie mają wiele zawodów, w tym stabilizację białek, kontrolę rozpuszczalności, kontrolę lepkości i orientacji. Węglowodan jest zwykle cukrem złożonym z ośmiu do dziesięciu jednostek monosacharydowych. Duża ilość białek uwalnianych przez komórki do krwioobiegu to glikoproteiny. Zestaw glikoprotein zawiera także determinanty grupy krwi. Roztwory glikoprotein mają zazwyczaj wysoką lepkość. Niektóre glikoproteiny ssaków to glukoza, glukozamina, galaktoza, galaktozamina, mannoza, fukoza i kwas sialowy.
Reference.com zauważa, że glikolipidy są lipidami związanymi z węglowodanami. Występują na powierzchni egzoplazmatycznej błony komórkowej, gdzie łańcuch węglowodanowy spotyka się z fosfolipidami. Węglowodany glikolipidów zwykle znajdują się na zewnątrz błon komórkowych komórek eukariotycznych. Glikolipidy mogą być przydatne w rozpoznawaniu pewnych substancji chemicznych, utrzymywaniu stabilności błon i tworzeniu tkanek. Rodzaje glikolipidów obejmują galaktolipidy, sulfolipidy, glikosfingolipidy, cerebrozydy, galaktocerebrozydy, glukocerebrozydy, glukobikaranoetki, gangliozydy, globozydy, sulfatydy i glikofosfosfolipidy. Gangliozydy są znane jako najbardziej kompletne glikolipidy występujące u zwierząt, a glikofosfingolipidy to glikofosfolipidy znajdujące się w grzybach i roślinach. Glycofosfosfingolipidy były kiedyś nazywane "fitoglikolipidami" przez Herberta Cartera.
