Różnica między wysokością i poziomem głośności jest taka, że wysokość dźwięku zależy od częstotliwości wibracji fal dźwiękowych podczas gdy głośność mierzy poziom głośności lub miękkości dźwięku. W połączeniu z barwą, skokiem, mierzonym w hercach i objętością mierzoną w decybelach, składają się trzy komponenty dźwięku.
Dźwięk jest wytwarzany przez drgający obiekt, który porusza powietrze z określoną częstotliwością. Zwykle wyrażane w hercach lub kilohercach, dźwięk jest używany do dostrajania instrumentów muzycznych, do testowania słuchu i w wielu branżach do aktywacji maszyn, alarmów dźwiękowych itp. Normalne słuchanie ludzi może wykryć częstotliwości od 20 Hz do 20 KHz, gdzie jeden Hz odpowiada jednej wibracji dźwięku na druga. W zależności od indywidualnego słuchu, tylko niektóre dźwięki mogą być słyszalne przy danej objętości.
Głośność dźwięku mierzy natężenie dźwięku, które ludzkie ucho postrzega jako głośność. Ponieważ fale dźwiękowe są również falami ciśnienia, mierzoną głośnością lub głośnością i intensywnością, zależą zarówno od ich SPL, jak i czasu trwania dźwięku. Decybele, używane do pomiaru natężenia dźwięku, są miarami logarytmicznymi, które wyrażają stosunek między dwiema wartościami wielkości fizycznej, tak jak w mocy lub natężeniu dźwięku. Na przykład dwukrotne zwiększenie głośności zwiększa głośność w decybelach o 10 decybeli.
