Glikoliza to pierwszy etap komórkowego oddychania, proces, w którym żywe komórki rozkładają glukozę na małe, zawierające energię cząsteczki zwane ATP. W glikolizie pojedyncza cząsteczka glukozy rozkłada się na dwie cząsteczki pirogronianu, które następnie można rozbić, aby uwolnić ATP. Sama glikoliza uwalnia dwie cząsteczki ATP na cząsteczkę glukozy.
W przeciwieństwie do późniejszych reakcji chemicznych w procesie oddychania komórkowego, glikoliza nie wymaga źródła tlenu. Jego produkcja ATP pozwala komórce generować co najmniej niewielką ilość energii nawet bez tlenu. Jeśli dostępny jest tlen, dwie cząsteczki pirogronianu wytworzone podczas glikolizy poddawane są reakcjom oddychania, aby w sumie wyprodukować kolejne 32 cząsteczki ATP. Jeśli tlen nie jest dostępny, roślina zamiast tego używa procesu zwanego fermentacją, aby dalej rozkładać pirogronian. Podczas fermentacji powstaje o wiele mniej cząsteczek ATP, ale komórka może zregenerować NAD +, związek niezbędny do kontynuacji glikolizy większej ilości cząsteczek glukozy.
Jest 10 etapów serii reakcji chemicznych znanych jako glikoliza. Na każdym etapie cząsteczki węgla w glukozy zmieniają się w strukturę o niższej energii. Ostatnim krokiem jest etap wytwarzania energii, w którym dwie cząsteczki ADP przekształcają się w cząsteczki ATP o wyższej energii.
