Głównym tematem Williama Shakespeare'a "Sonnet 73" jest to, w jaki sposób osoba cierpi z powodu starzenia się. W tym sonecie Shakespeare porównuje starość z sezonową zmianą z jesieni na zimę. z dnia na dzień i jak ogień płonie samoczynnie po spaleniu.
Narrator w sonecie opisuje także, dla nienazwanego kochanka, rolę, jaką miłość odgrywa w wieku człowieka. Narrator mówi swojemu kochankowi, że starzenie się i śmierć nie powinny niszczyć miłości tak bardzo, jak ją pogłębiać. Narrator opisuje również, w jaki sposób starzenie się jest surowe i puste, i opisując, jak się czuje starzenie, ostatecznie pogodziło się z jego nieuchronnością.
