Przykładem efektu Tyndalla jest to, że reflektory samochodu nie są w stanie świecić przez całą drogę mgły. Reflektory nie przenikają przez mgłę, ponieważ jest to substancja koloidalna, co oznacza, że tworzy się mgła rozproszonych cząstek. Kiedy światło uderza w substancję z rozproszonymi cząstkami, zderza się z cząstkami, powodując rozproszenie światła w wielu kierunkach.
Kolejnym przykładem efektu Tyndalla jest sposób, w jaki niektóre oczy wydają się niebieskie. Dzieje się tak dlatego, że mętna warstwa niebieskich oczu zawiera mniej melaniny, substancji pochłaniającej światło. Przy mniejszej ilości melaniny fale mogą przechodzić przez mętną warstwę. Najkrótsza fala świetlna odzwierciedla niebieski kolor, więc jest to kolor, jaki wydaje się być oko.
Ten sam efekt występuje, gdy mąkę miesza się z wodą w szklance. Kiedy światło świeci na szkle, mieszanina wydaje się niebieska. Jest tak, ponieważ tylko najkrótsza fala światła, która jest niebieska, jest w stanie przejść przez gęstą mieszaninę. Ostatecznie efekt Tyndalla pozwala określić, czy substancja jest prawdziwym roztworem, czy koloidem. Ogólnie rzecz biorąc, substancje koloidalne zawierają większe cząstki, które rozpraszają światło i zapobiegają przedostawaniu się dłuższych fal świetlnych przez substancję.
