Typowym przykładem dyfrakcji światła jest patrzenie na obiekt częściowo zanurzony w wodzie, gdzie obiekt wydaje się znajdować w innym miejscu. Dyfrakcja dźwięku zwykle nie jest widoczna, ale jest słyszalna przez ściany lub inne stałe obiekty.
Dyfrakcja światła jest najłatwiejsza do rozpoznania, ponieważ wystarczy rzut oka. Patrzenie na coś pod powierzchnią wody jest jednym z przykładów. Podczas łowienia z użyciem włóczni ryba wydaje się znajdować w miejscu, w którym nie jest związana z wpływem wody na światło. Kropelki wody również rozpraszają światło w ten sam sposób.
Dyfrakcja dźwięku jest trudniejsza do zlokalizowania, ale jest najbardziej zauważalna, gdy elementy stałe, takie jak ściany lub kolumny, znajdują się między słuchaczem a źródłem dźwięku. Dźwięk również ulega rozpadowi, gdy przechodzi przez wodę w podobny sposób jak światło. Fale zwalniają podczas przechodzenia przez wodę, zniekształcając wynik końcowy.
Dobrym sposobem wizualizacji dyfrakcji jest wyobrażenie fal lub fal w wodzie. Jeśli fale poruszają się w linii prostej, a środek linii uderza w słup lub ścianę, fale zginają się wokół przeszkody, a ich forma zmienia się, podobnie jak fale dźwiękowe i świetlne.
