Wielu uznałoby działanie za spokojne zamiast uciekania się do gniewu w trudnej sytuacji jako przykład mądrości, ponieważ pokazuje racjonalność, doświadczenie i samokontrolę, by wiedzieć, że gniew nie naprawi sytuacji, a większość razy zrobi jest gorzej. Mądrość manifestuje się na różne sposoby, a wiele różnych religii ma własne rozumienie tego, jak działa "mądra" jednostka.
Mądrość jest najczęściej określana jako cecha u osoby, która działa w oparciu o zdrowy rozsądek, doświadczenie i zrozumienie. Mądrość jest czymś, co zdobywa się przez długi czas. W literaturze klasycznej ci, którzy są mądrzy, są zazwyczaj bardzo starzy, bardzo spokojni i bardzo inteligentni. Mądrość może oznaczać, że dana osoba ma dużą wiedzę na temat jednego lub wielu przedmiotów lub po prostu wie, jak się zachować, gdy znajduje się w określonej sytuacji.
Mądrość jest także cnotą w wielu różnych religiach. Na przykład Księga Przysłów w Biblii jest uważana za "literaturę mądrości", ponieważ zawiera instrukcje, w jaki sposób "mądry" człowiek żyje swoim życiem. Podobnie, Lao Tzu i Siddhartha Budda składają określone kwalifikacje, aby osoby były mądre. Wspólnym tematem każdej z tych tradycji jest to, że mądrzy są również mili, hojni i nie popadają w skrajności w szczęściu lub smutku.