Chociaż światła neonowe i znaki są widoczne w różnych kolorach, rzeczywisty kolor emitowany przez czysty neon po zelektryfikowaniu jest jaskrawo pomarańczowo-czerwony. Dodatkowe kolory stworzone przez to, co zostało nazwane oświetleniem "neonowym" są wynikiem innych gazów lub chemikaliów używanych do wytwarzania różnych pożądanych odcieni. Dwutlenek węgla na przykład wyemituje kolor biały po zelektryfikowaniu, a hel wyemituje kolor żółty.
Neon jest jednym z elementów sklasyfikowanych jako gaz szlachetny. Pierwiastek ten odkryto dopiero w 1898 r., Ponieważ jego obecność w atmosferze ograniczała się do ilości śladowych. Neon został najpierw wyizolowany wraz z dwoma innymi szlachetnymi gazami, krypton i ksenon, przez frakcyjną destylację powietrza, w której zastosowano dwuetapowy proces kondensacji i odparowania.
Jasno świecące światła neonowe, które są używane w komercyjnych oznakowaniach, są wykonane z elektrycznie uszczelnionych szklanych rurek zawierających rzadki gaz, taki jak neon lub jeden z wielu innych gazów, które emitują jaskrawo zabarwione fotony po zjonizowaniu. Termin "neon" używany do opisu popularnych opraw oświetleniowych jest wynikiem użycia neonu jako pierwszego emitera. Potencjał elektryczny kilku tysięcy woltów jest przykładany do elektrod na każdym końcu szklanej rurki zawierającej gaz. Następnie gaz staje się zjonizowany i emituje charakterystyczne jasne światło, którego kolor zależy od użytego gazu.
