Związek można rozdzielić na poszczególne pierwiastki, z których się składa, a pierwiastek można rozdzielić na poszczególne jego atomy. Atom reprezentuje najmniejszą możliwą część elementu, który nadal zachowuje właściwości tego elementu. Cząstki subatomowe, które reprezentują poszczególne składniki atomu, nie mają już takich samych właściwości jak element, z którego pochodzą.
Związki są substancjami, które powstają, gdy dwa lub więcej pierwiastków jest połączonych chemicznie. Atomy tych pierwiastków łączą się ze sobą za pomocą wiązań chemicznych. Kiedy elementy wiążą się w ten sposób, tworząc związki, tracą swoje indywidualne właściwości i przejmują nowe właściwości związku, który tworzy ich wiązanie.
Trzy podstawowe cząstki subatomowe, które składają się na poszczególne atomy pierwiastka, to protony, neutrony i elektrony. Elektrony krążą wokół jądra, w którym neutrony i protony są zbite w masę, która stanowi więcej niż 99,94 procent masy atomu. Liczba elektronów i orbit elektronów odgrywa główną rolę w wiązaniu atomów z innymi atomami. Najważniejszą rolę w wiązaniach chemicznych należy do elektronów orbitujących w najbardziej zewnętrznej warstwie lub powłoce atomu. Nazywane są one elektronami walencyjnymi, a ich liczba określa, w jaki sposób atom będzie oddziaływał z innymi atomami. Tendencja atomu polega na wypełnieniu lub opróżnieniu jego powłoki walencyjnej i będzie reagować z innym atomem w sposób zależny od konfiguracji powłoki walencyjnej innego atomu.
