Albert Einstein studiował fizykę. Zasłynął z rozwijania teorii względności i prowadzenia rozległych badań nad ruchami cząsteczek Browna i termicznymi właściwościami światła. W 1921 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.
Teoria względności Einsteina odgrywa zasadniczą rolę we współczesnej fizyce. Einstein zastosował zasadę względności, aby rozwinąć swoją teorię grawitacji. Studiował także mechaniki newtonowskiej, mechaniki statystycznej i teorii promieniowania. W 1911 r. Niemiecki naukowiec został profesorem fizyki teoretycznej w Pradze, ale uczył także w Zurychu i Berlinie. Otrzymał doktorat honoris causa w wielu dziedzinach, w tym w medycynie, nauce i filozofii i był jednym z pierwszych wykładowców Instytutu Badań Zaawansowanych.
