CuSO4, znany również jako siarczan miedzi (II), jest związkiem nieorganicznym wytworzonym przez połączenie jonu miedzi z ładunkiem dodatnim dwa i anionem siarczanowym z ładunkiem o wartości ujemnej. CuSO4 jest stosowany jako fungicyd, pestycyd i herbicyd, hamuje wzrost niektórych bakterii.
Siarczan miedzi (II) jest związkiem stałym, który może być zielony, niebieski lub szaro-biały w zależności od tego, jak jest uwodniony. Jest produkowany przemysłowo przez zmieszanie tlenku miedzi z rozcieńczonym kwasem siarkowym lub przez wylanie stężonego kwasu siarkowego, który został podgrzany do wysokiej temperatury na miedź pierwiastkową.
Siarczan miedzi (II) jest rozpuszczalny w wodzie i może wiązać się z osadami w pobliżu wierzchołka gleby, gdy jest stosowany jako pestycyd. Stany Zjednoczone od 1956 r. Stosowały siarczan miedzi (II) jako pestycyd.
Ludzkie istoty potrzebują śladowej ilości miedzi w ciele, aby utrzymać właściwe zdrowie. Jednak zbyt dużo miedzi w organizmie jest szkodliwe, a połknięcie może wywoływać objawy mdłości, palący ból w klatce piersiowej, ból głowy i metaliczny smak w jamie ustnej. Naukowcy nie są pewni, czy siarczan miedzi (II) może powodować raka u zwierząt, a od 2014 r. Agencja Ochrony Środowiska USA nie opublikowała oceny raka dla związku.
