Według strony internetowej Lunar Reconnaissance Orbiter Camera, księżyc ma skorupę złożoną ze skał, takich jak anortozyt i bazalt. Anortozyt zawiera mineralny plagioklazowy skalenie, który nadaje mu jasnego koloru. Bazalt na Księżycu jest ciemny, ponieważ jest mieszany z minerałami żelaza. Bazalt zawiera piroksen, oliwin, szkło wulkaniczne i ilmenit.
Jedną z różnic między bazaltami Księżyca a bazaltami z Ziemi jest to, że bazalty Księżyca mają mniej żelaza. Według Washington University astronauci misji Apollo 11 jako pierwsi odkryli na Księżycu bazalt wulkaniczny, nazywany również bazaltem klaczy. Bazalt Mare składa się z kryształów, które powstają, gdy lawa ochładza się, a czas potrzebny do ochłodzenia lawy determinuje rozmiar kryształu. Po ochłodzeniu lawa formuje się w podłużne kryształy o nieregularnych kształtach. Lawa o szybkim chłodzeniu produkuje krótsze kryształy. Kryształy o krótszej długości są bardziej obfite niż dłuższe kryształy. Odmiana kolorów kryształów pochodzi od żółtego odcienia piroksenu i szarego odcienia skalenia. Olivine sprawia, że kryształy emitują jasne kolory, a ilmenit nadaje kryształom nieprzezroczystą jakość. Misja Apollo 11 przyniosła próbki klaczy bazaltowych z Mare Tranquillitatis, które znaleziono na różnych głębokościach na powierzchni Księżyca. Próbki miały 3,2 do 3,9 miliarda lat. Te bazalty są również bardziej lotne niż bazalty z Ziemi, ponieważ topią się w niższych temperaturach.
