Antoine Henri Becquerel był francuskim fizykiem, który, wykorzystując nowo odkrytą technologię rentgenowską do badania wpływu światła na sole uranu, odkrył nowy rodzaj promieniowania. Ta nowa forma promieniowania nadchodzi z soli uranu zarejestrowanych na płycie fotograficznej.
To, co odkrył Becquerel, było spontaniczną radioaktywnością. Za to otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1903 roku, nagrodę, którą wspólnie z Marie Curie. Praca Becquerela z materiałami radioaktywnymi pozostawiła go spalonego i pokrytego bliznami. Te oparzenia i blizny były wynikiem długotrwałego narażenia na radioaktywność, co mogło przyczynić się do jego śmierci we względnie wczesnym wieku 56 lat.