Aleksander Wielki popełnił liczne akty przemocy i zniszczenia jako przywódca wojskowy, w tym zniszczył starożytne miasto Persepolis i powalił ważne posągi i postacie religijne. Aleksander Wielki miał odważną, zuchwałą osobowość i krótki temperament. Pił ciężko i uciekał się do gwałtownych środków, aby rozwiązać nawet drobne dylematy; ta osobowość okazała się idealna dla wojska, ale Aleksander wpadł w tarapaty wśród ludności cywilnej.
Różnice w poglądach na temat podziału Aleksandra Wielkiego w historii ze Wschodu i Zachodu. Ludzie zachodu na ogół postrzegają Aleksandra Wielkiego jako człowieka bohaterskiego, podczas gdy obywatele części Wschodu uważają go za karającą, destrukcyjną postać.
Aleksander Wielki miał skalisty związek z Persami i postanowił zemścić się po każdym spostrzeżeniu przez Persów przeciwko niemu. Aleksander zniszczył Persepolis po tym, jak perski władca Kserkses spalił Akropol. Ponadto Aleksander poszedł w sprzeczności z naukami religii zoroastryjskiej i zniszczył liczne zoroastryjskie posiadłości, w tym zabytki i ikony figur, na wielu obszarach imperium perskiego.
Po przejęciu kontroli nad miastami w imperium perskim i na szerszym Bliskim Wschodzie Aleksander Wielki wprowadził kilka reform politycznych, które były postrzegane niekorzystnie przez obywateli. Jedna reforma miała na celu uczynienie z Azji bardziej scentralizowanego narodu z większą władzą nadaną rządowi federalnemu. Aleksander ustalił również politykę ograniczającą małżeństwa swoich żołnierzy z lokalnymi kobietami. Aleksander, w ataku szału, zabił także kilku mężczyzn, w tym Cleitusa, przywódcę dywizji kawalerii pod jego rządami.
