Amerykańska Federacja Pracy była grupą złożoną z różnych związków zawodowych i zawodowych, których celem było uzyskanie zbiorowych uprawnień negocjacyjnych dla związków członkowskich, aby mogły walczyć o lepsze zarobki, godziny pracy i warunki pracy dla wykwalifikowanych pracowników. pracownicy. Został założony przez Samuela Gompersa w 1886 roku, który pełnił funkcję prezesa AFL na każdy rok, z wyjątkiem jednego do śmierci w 1924 roku.
AFL składała się z ponad 100 różnych krajowych i międzynarodowych związków zawodowych, w tym związku masonów i związku zawodowego producentów cygar, z których członkiem był Gompers. Każdy związek członków był w pełni niezależny i zajmował się własnymi negocjacjami. W zamian za dołączenie do AFL, związek uzyskał wyłączne prawa do wykonywania zawodu.
AFL akceptowała tylko związki zawodowe, których pracownicy byli uznawani za wykwalifikowanych, ponieważ Gompers uważał, że dałoby im to więcej władzy politycznej ze względu na zwiększone zapotrzebowanie na wykwalifikowanych robotników i rzemieślników. W 1900 r. Było ponad 500 000 członków AFL i przez następne 50 lat była ona główną siłą napędową ruchu praw pracowniczych.
W 1955 r. AFL połączyła się z Kongresem Organizacji Przemysłowej, by utworzyć AFL-CIO. AFL-CIO nadal istnieje, ale jego siła jest ograniczona, częściowo dzięki zmniejszeniu liczby członków w związkach zawodowych.
