Cztery główne przyczyny I wojny światowej to międzynarodowe sojusze, imperializm, militarny wzrost i nacjonalizm wśród krajów europejskich. Te elementy doprowadziły do wojny w 1914 roku
Od roku 1879 do 1914 osiem różnych sojuszy zostało osiągniętych przez różne narody europejskie. Porozumienia te zmusiły kraje do wojny, jeśli jeden z ich sojuszników zrobił to w pierwszej kolejności. Obawa przed rosyjską ekspansją spowodowała podpisanie traktatów między Niemcami a Austro-Węgrami, a następnie między Austro-Węgrami i Serbią. Dalsze sojusze zostały utworzone przez Rosję, Francję i Wielką Brytanię w odpowiedzi na możliwą agresję niemiecką i austro-węgierską.
Wiele krajów europejskich posiadało kolonie w innych częściach świata, zwłaszcza w Afryce. Większość tych kolonii była w posiadaniu Wielkiej Brytanii i Francji, co zwiększyło ich produkcję zasobów i dało im przewagę ekonomiczną nad Niemcami.
Rywalizacja między narodami Europy doprowadziła do zwiększenia produkcji wojskowej. Francja, Niemcy i Wielka Brytania zwiększyły swoje armie i zbudowały potężne okręty wojenne, próbując wyprzedzić wyścig zbrojeń. Narody zaczęły sporządzać plany ataku w razie potrzeby.
Poprzednie wojny opuściły Niemcy i Włochy jako podzielone narody, co było ciosem dla narodowej dumy. Francja straciła terytorium do Niemiec po wojnie francusko-pruskiej i zażądała zwrotu ziemi. Serbia i Austria-Węgry zamieszkiwały wiele grup o różnych ideologiach, które chciały być wolne od swoich rodziców.
W 1908 roku Austro-Węgry najechały na Bośnię i ostatecznie doprowadziły do zamachu na arcyksięcia Ferdynanda w 1914 r. przez Gavrilo Princip z Bośni, wywołując sojusze i rozpoczynając wojnę.
