Bojkot Montgomery Bus miał znaczący wpływ ekonomiczny na firmy autobusowe w Montgomery w stanie Alabama, a także w sklepach w centrum miasta. Afroamerykanie stanowili 75 procent pasażerów autobusu przed bojkotem, więc ich brak patronatu znacząco wpłynął na zyski firm autobusowych. Ponadto bojkot oznaczał, że mniej Afroamerykanów podróżowało do centrum Montgomery i robiło zakupy w swoich sklepach.
Bojkot w Montgomery Bus trwał 381 dni od 5 grudnia 1955 r. do 20 grudnia 1956 r. Afroamerykanie odmówili jazdy autobusami miasta po aresztowaniu aktywistki Rosy Parks, która odmówiła przyznania jej miejsca białemu jeździec w autobusie miejskim 1 grudnia 1955 r. Prawa miejskie wymagały w tym czasie od Afro-Amerykanów zasiadania w tylnej połowie autobusu i rezygnacji z miejsc dla białych jeźdźców, jeśli przednia połowa autobusu była wypełniona. Parks został aresztowany za odmowę postawienia mandatu.
5 grudnia 1955 roku afroamerykańscy przywódcy spotkali się i utworzyli Montgomery Improvement Association. MIA opracowała bojkot, zachęcając Afroamerykanów do przejazdów do ich miejsc docelowych i prosząc afrykańsko-amerykańskich taksówkarzy, aby pasowali do 10-centymetrowych biletów autobusowych. Wielu wybrało chodzenie do miejsc przeznaczenia. Pierwszego dnia bojkotu wzięło udział 40 000 Afroamerykanów.
