Wśród wielu pozytywnych efektów transkontynentalnej kolei są następujące udoskonalenia: szybszy i bezpieczniejszy transport z wybrzeża na wybrzeże, wzrost międzynarodowego i międzykontynentalnego handlu, szybsze rozprzestrzenianie się pomysłów i ekspansja Stanów Zjednoczonych na obszary, które wcześniej nie zostały ustalone. Istniały również negatywne efekty. Nastąpiło więcej wtargnięć na rdzennych Amerykanów i narastało napięcie rasowe w kraju.
Kiedy linia transkontynentalna zaczęła działać, w Ameryce nastąpiły szybkie zmiany i wściekłość. Mimo że na terenie osiedli istniała ekspansja na osiedlach, sam kraj wydawał się mniejszy, ponieważ dotarcie do różnych miejsc stało się łatwiejsze. Handel towarami i pomysłami był łatwiejszy i szybszy między wybrzeżem Atlantyku i Pacyfiku. Towar przybywający na zachodnie wybrzeże Azji dotarł szybciej na wschodnie wybrzeże, a towary z Europy szybciej dotarły na zachodnie wybrzeże. Osiągnięcia te doprowadziły do znacznej poprawy w międzynarodowym statusie Ameryki. Rdzenni Amerykanie doznali jeszcze większych porażek, ponieważ zostali wypchnięci z jeszcze większej ziemi, którą ustalili jako swoją. Napięcia rasowe wzrosły nie tylko wobec rdzennych Amerykanów, ale także innych grup. Chińczycy przybyli na Zachodnie Wybrzeże bardzo licznie, a wielu zostało wynajętych do pracy przy torach kolejowych. Kiedy praca się skończyła, mieli trudności ze znalezieniem pracy, a Amerykanie obawiali się, że chińscy pracownicy podejmą pracę. Doprowadziło to do uchwalenia chińskiej ustawy o wykluczeniu, aby zakazać większej imigracji z Chin i wysłać część imigrantów do domu. Akt nie został uchylony do 1943 roku.
