Dwie z wielu zmian, jakie Henryk VIII wprowadził do Kościoła podczas jego panowania, było odrzucenie papieskiego autorytetu przez Akt Najwyższości, który uczynił go głową Kościoła w Anglii, oraz Rozpuszczenie Klasztorów, które podjęło wylądować z dala od Kościoła katolickiego w Anglii i rozprowadzić go wśród zwolenników króla. Chociaż Henryk przestrzegał wierzeń Kościoła katolickiego, nie uznał autorytetu papieża w Rzymie, a później prześladował katolików.
Henryk promował niszczenie sanktuariów, które zostały wzniesione ku czci świętych. W 1533 r. Uchwalono Statut w Powściągliwościach Odwoławczych, co sprawiło, że wprowadzenie w Watykanie oficjalnego dokumentu lub papieskiego byka w Anglii było dużym przestępstwem. Chociaż Henry odrzucił autorytet papieża jako duchowego przywódcy Kościoła, radykalne zmiany promowane przez protestanckich reformatorów nie były tolerowane za panowania Henryka.
