Historyczne podejście do literatury wykorzystuje społeczne implikacje, wydarzenia kulturalne i poziomy intelektualne, które wytworzyły pracę próbując ją zrozumieć. Często wymaga tego krytyk, aby poznać biografię i poziom edukacji Autor. Głównym celem tego podejścia jest zrozumienie, w jaki sposób pierwotni czytelnicy dzieła zrozumieli i zamierzali go zrozumieć.
Niektóre z konkretnych wydarzeń zwykle używanych do badania tekstu z historyczną krytyką obejmują czas i miejsce, w którym tekst został napisany, wydarzenia w tekście, konkretne przymiotniki, zwyczaje, osoby i kursy, które są wymienione lub sugerowane w ramach tekst.
Krytyka historyczna może również odnosić się do głównego nurtu nauki w XVIII-wiecznej biblijnej krytyce. Współczesna krytyka historyczna jest głęboko zakorzeniona w Reformacji protestanckiej, kiedy ludzkość poczyniła wielkie postępy w zrozumieniu siebie nawzajem jako ludzie, a co ważniejsze, wpływ jaki społeczeństwo wywiera na pracę autorów, którzy w nim żyją.
Krytyka historyczna została podzielona na kilka różnych rodzajów krytyki, w tym krytykę źródłową, krytykę formalną, krytykę redakcyjną, krytykę tradycji i radykalną krytykę.
Korzystanie z historycznego podejścia do literatury często wymaga wykorzystywania biografii, badań recepcyjnych, badań wpływów lub badań gazet i filmów o czasie.