Słońce wydaje się czerwone w nocy, ponieważ emitowane światło musi poruszać się dalej. Większość krótszych długości fali już rozproszyła się po uderzeniu cząsteczek w powietrzu, a jedyne dostępne długości fal to dłuższe czerwone fale.
Proces selektywnego rozpraszania fal światła znany jest jako rozpraszanie Rayleigha, nazwane na cześć angielskiego fizyka, Lorda Rayleigha. Czerwone zachody słońca nie wydają się tak żywe, jeśli kurz i mgła wypełniają powietrze. Zamiast tego stają się bladożółte lub różowe. Późną jesienią i zimą są najlepsze czasy na oglądanie czerwonych zachodów słońca. W tych czasach cyrkulacja powietrza jest lepsza, a mgła i zamglenie są mniej rozpowszechnione.
