Typ cząsteczek, które przechodzą najłatwiej przez błonę komórkową, to niepolarne cząsteczki, takie jak woda, tlen, dwutlenek węgla i substraty tłuszczowe. Proces, w którym cząsteczki te są transportowane przez błony komórkowe, jest znana jako prosta dyfuzja.
Komórkowa membrana plazmowa jest selektywnie przepuszczalną warstwą, która umożliwia przejście przez nią pewnych cząstek, blokując przedostawanie się innych substancji do komórki. Jego podstawową funkcją jest utrzymanie integralności komórkowej i ochrona komórki przed jej zewnętrznym środowiskiem.
Głównymi składnikami błony komórkowej są fosfolipidy i integralne białka. Fosfolipidy składają się z dwóch kwasów tłuszczowych, glicerolu i grupy fosforanowej. W modelu z płynną mozaiką dwa kwasy tłuszczowe tworzą ogony i są niepolarne, podczas gdy grupa fosforanowa tworzy głowę i jest polarna. Ten układ jest powszechnie określany jako "dwuwarstwowy lipid", który umożliwia hydrofobowe cząsteczki, które łatwo reagują z niepolarnym końcem dwuwarstwy lipidowej, aby łatwo dostać się do komórki.
Różne molekuły są transportowane przez błony komórkowe za pośrednictwem kilku mechanizmów. Transport błon ma dwie klasyfikacje: bierną i aktywną. Cząsteczki, które przechodzą przez membranę poprzez prostą dyfuzję, są przykładem transportu pasywnego. Innym rodzajem transportu pasywnego jest ułatwiona dyfuzja, w której molekuły i jony polarne są transportowane przez błonę przez integralne białka.
