Na cząsteczkę znaną jako CH4 lub metan wpływają siły van der Waalsa pomiędzy poszczególnymi cząsteczkami. Siły van der Waalsa powstają, gdy cząsteczka tymczasowo staje się naładowana elektrycznie z powodu naturalnego ruchu elektronów poprzez wspólne wiązania atomów tworzących cząsteczkę.
Atomy metanu są związane kowalencyjnie, co oznacza, że elektrony z każdego atomu cząsteczki są wspólne dla całej cząsteczki. Podział ten nie zawsze jest równy, a czasami elektrony są zbierane po jednej stronie cząsteczki, tworząc ogólny ładunek ujemny po tej stronie i ogólny ładunek dodatni po przeciwnej stronie. Nazywa się to momentem dipolowym. Nierówny rozkład elektronów tymczasowo powoduje, że cząsteczka przyciąga inne cząsteczki.
Różne rodzaje atrakcji van der Waalsa zostały nazwane w zależności od tego, czy cząsteczki wspólnie i spontanicznie stworzyły tymczasowe ładunki, czy też jedna cząsteczka wywołała ładunek w innym ze względu na bliski kontakt. Londyńskie siły dyspersji są powodowane przez jedną cząsteczkę indukującą ładunek w innym i są rozpowszechnione w metanie. Więzy utworzone przez siły van der Waalsa mają bardzo krótki zasięg, ale mogą być bardzo silne w tym zakresie.
