Wysokie i krótkie odmiany trawy i niektóre kwitnące byliny dominują na łąkach, w tym na preriach Ameryki Północnej. Duże trawy bluestem, trawa grama niebieska, trawa bizona i trawa indyjska są obfite. Kwitnące byliny, takie jak milkweed, goldenrods, astry, płonąca gwiazda, słodki jeżowiec i purpurowy kwiat jeżyny, gdzie opady są wystarczające. Rośliny te przetrwają mroźne zimy i pożary na łąkach poprzez rozwój podziemnych organów do przechowywania i grubych baz rdzeniowych.
Średnia roczna suma opadów może sprzyjać okazjonalnym drzewom, ale susze i pożary na pastwiskach, które przenikają co pięć lat, uniemożliwiają rozwój dużych lasów. Najwyższa trawa preriowa, duże bluestemy lub stopy indyków mogą osiągnąć wysokość 11 stóp z systemem korzeniowym o długości 7 stóp. Rośnie tam, gdzie klimat jest mokry, podczas gdy krótsze odmiany trawy dominują na suchszych obszarach o gorętszym lecie i chłodniejszych zimach. Głębokie systemy korzeniowe wzmacniają rośliny przed silnymi wiatrami i pomagają utrzymać glebę na miejscu. Rośliny trawiaste giną zimą, ale są utrzymywane przy życiu dzięki solidnemu podziemnemu systemowi podpór utworzonemu z korzeni, który może być dłuższy niż roślina wysoka. Dwie trzecie rośliny prairie może być ukryta pod ziemią w gęstej plątaninie korzeni, cebulek i łodyg. Niektóre korzenie umierają każdego roku i rozkładają się, dodając materię organiczną do żyznej gleby.
