Cztery główne funkcje błony komórkowej obejmują identyfikację, komunikację, regulację wymiany substancji rozpuszczonej przez błonę i izolację cytoplazmy od środowiska zewnętrznego. Membrana plazmowa jest półprzepuszczalną podwójną warstwą fosfolipidu, która zawiera hydrofilową głowę i niepolarny hydrofobowy ogon. Zawiera wiązania wodorowe między fosfolipidami, które pomagają utrzymać błonę plazmową razem; cząsteczki cholesterolu są również wbudowane w membranę dla płynności.
Błona komórkowa zawiera białka kanału, nośnika, receptora, enzymu i komórki, które przyczyniają się do funkcjonowania błony. Białka kanałowe tworzą małe otwory, w których pewne cząsteczki i substancje rozpuszczone przenikają przez i dostają się do komórki. Białka nośnikowe mają miejsca wiązania, które chwytają pewne substancje rozpuszczone poza komórką i przenoszą je do komórki. Białka receptora wyzwalają zestaw odpowiedzi komórkowych, gdy są związane.
Przykładem odpowiedzi komórkowej wyzwalanej przez białka receptorowe jest uwalnianie hormonów. Białka rozpoznawane przez komórki oznaczają komórki odpornościowe w celu rozpoznania i pomocy w identyfikacji różnych komórek własnych ciała ludzkiego. Białka enzymatyczne pomagają w przeprowadzaniu i regulowaniu procesów metabolicznych zachodzących w komórce. Membrana plazmowa chroni cytoplazmę i wszystkie organelle komórkowe, tworząc selektywną barierę pomiędzy organellami komórki i środowiskiem zewnętrznym.
