13 kolonii na amerykańskiej fladze to Delaware, Pensylwania, Georgia, New Jersey, Karolina Południowa, Maryland, New Hampshire, Wirginia, Nowy Jork, Connecticut, Karolina Północna, Massachusetts Bay i Rhode Island oraz Providence Plantations. Były to państwa, które początkowo uniezależniały się od Anglii i korony brytyjskiej.
13 kolonii współpracowało przez okres 22 lat zanim ostatecznie ogłosiło suwerenność w roku 1776. Po tej deklaracji powstał nowy kraj o nazwie Stany Zjednoczone Ameryki. Tworzenie nowego narodu było stosunkowo łatwe, ponieważ wszystkie kolonie były zarządzane przez podobne struktury polityczne.
Kolonie bardzo opierały się brytyjskim rządom, ponieważ chciały więcej praw do swoich spraw. Kolejną kwestią, która stała się podstawą oporu, były podatki brytyjskich władz, które zostały uznane za nieuczciwe przez mieszkańców. Te kolonie lub państwa przeważnie prosperowały w rolnictwie, w którym niewolnicy są główną siłą roboczą na dużych plantacjach.
Kolonie zaczęły walczyć z siłami brytyjskimi w 1775 roku do 1783 roku w wojnie, która zaczęła być znana jako Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Jedną z kluczowych postaci w tej wojnie był George Washington, który był naczelnym dowódcą Armii Kontynentalnej, a później pierwszym prezydentem Stanów Zjednoczonych.
