Oprócz oczywistej czerwonawej barwy, czerwone algi pozyskują energię z fotosyntezy i, w przeciwieństwie do innych gatunków glonów, pozbawione wici i centrioli. Istnieje około 4500 gatunków czerwonych alg, od jednokomórkowych organizmów do wodorostów wielobokowych.
Nie podobna do innych klasyfikacji eukariotycznych, chloroplasty z czerwonymi algami nie zawierają retikulum endoplazmatycznego ani nieotoczkowanych tylakoidów. Większość gatunków czerwonych alg jest makroskopowych, wielokomórkowych, zdolnych do rozmnażania płciowego i posiadających zmiany pokoleń.
Czerwonawy kolor wynika z maskowania chlorofilu przez phycoerythrin i pigmentów fikocyjanina. Pigmenty te pochłaniają niebieskie światło i odbijają czerwone światło, powodując czerwonawy odcień. Ten odrębny kolor jest mechanizmem ewolucyjnym, który pozwala rozwijać się algi glonowej na większych głębokościach w porównaniu do innych rodzajów glonów.
Czerwone algi są powszechne w środowiskach tropikalnych i subtropikalnych. Większość gatunków ma smukły wygląd, ale łączą się i rozgałęziają, tworząc rozłożyste krzaczaste ciała. W zależności od gatunku, czerwone algi mogą zawierać pierzaste, rozgałęzione, płaskie lub nitkowate komórki.
Większość gatunków czerwonych alg wydziela węglan wapnia i odgrywa istotną rolę w budowie raf koralowych. Niektóre gatunki czerwonych alg, takie jak Nori, służą jako podstawowe źródło pożywienia, podczas gdy inne gatunki, takie jak mech irlandzki, służą jako środek zagęszczający lub konserwujący do past do zębów, lodów, puddingu i asortymentu innych produktów spożywczych i napojów.
