Gleby aluwialne składają się z gliny, mułu, piasku, żwiru, metali i innych materiałów ziemnych i zwykle znajdują się w pobliżu źródła wody. Nagromadzenie się ziemi aluwialnej w poruszającej się wodzie może zmienić przepływ wody .
Alluvium odnosi się do luźnej gleby lub osadów, które zostały erodowane i przekształcone przez poruszającą się wodę i przeniesione na inny obszar. Odkryto, że glebę aluwialną zawiera rudę żelaza, złoto, platynę, kamienie szlachetne i rudę cyny. Zwykle osady aluwium są młodsze od skały, na której on ląduje, a zatem mogą powodować zamieszanie co do wieku skały pod nią i okolic. Duże ilości ziemi aluwialnej mogą tworzyć obszary zalewowe, delty i wiatraki. Przykłady dużych delt aluwialnych można znaleźć w rzekach Mississippi, Nilu, Gangesie, Brahmaputrze i Huang. Aluwialne wentylatory glebowe to osady, które tworzą trójkątny kształt w wyniku spływu wody, np. Szybko poruszającego się strumienia, kanionu lub wodospadu. Bieżąca woda przenosi aluwialną glebę na płaski plan, gdzie rozprzestrzenia się i zmienia przepływ wody wokół niej. Wąski punkt wentylatora aluwialnego nazywany jest wierzchołkiem, a szeroka część trójkąta nazywana jest fartuchem. Ponieważ gleba łęgowa zawiera wiele składników odżywczych i pochodzi ze źródła wody, jest doskonałą glebą do sadzenia.