Cechami, które zwiększają szansę na przeżycie zwierzęcia, są adaptacje. Adaptacje mogą być fizyczną zmianą organizmu lub zmianą zachowania, która wpływa na sposób działania organizmu.
Adaptacje rozpoczynają się jako zmiany genetyczne lub mutacyjne w DNA zwierzęcia. Jeśli zmiana jest korzystna, jest przekazywana potomstwu organizmu. Ponieważ coraz więcej osobników w gatunku dziedziczy mutację, staje się ona normalną częścią gatunku, a więc adaptacją. Przykładem fizycznej adaptacji jest sposób ewolucji niektórych roślin do przechowywania wody w liściach i łodygach podczas uprawy na pustyni. Migracja zwierząt jest przykładem adaptacji behawioralnej, jak widać u szarych wielorybów, które migrują z zimniejszych wód do cieplejszych wód, aby rodzić.
Adaptacje zwykle rozwijają się w wyniku zmian zachodzących w środowisku organizmu. Ważnym przykładem jest angielska ćma zauważył. Przed rewolucją przemysłową najczęstszym rodzajem zabarwienia ćm było kremowe z kilkoma plamami. Jednak kilka z nich wykazało mutacje, które zmieniły kolor na szary lub czarny. Gdy rewolucja przemysłowa trwała, zabarwione kremem ćmy wymarły, a szaro-czarne rozwijały się. To dlatego, że lepiej wtapiały się w drzewa pokryte zanieczyszczeniem, co oznacza, że drapieżniki częściej żerowały na ciemnobłękitnych ciemach niż ciemniejsze, przez co ciemne ciemy mogły się rozmnażać i przekazywać mutację potomstwu.
