Król Nabuchodonozor II rządził Babilonią od 605 r. przed Chrystusem aż do śmierci w Babilonie w 561 rpne. Pokonał Egipcjan i Asyryjczyków w Karkemisz i dał ojcu kontrolę nad Syrią. Przejął Jerozolimę i Judę i zbudował miasto Babilon. Ożenił się z Amytisem Media, tworząc sojusz z Medami. Mówi się, że zbudował wiszące Ogrody Babilonu, aby przypomnieć jej o Persji.
Podczas swego panowania król Nabuchodonozor II przejął kontrolę nad wszystkimi szlakami handlowymi w Mezopotamii, od Zatoki Perskiej po Morze Śródziemne.
Brama Isztar, którą zbudował, jest uważana przez niektórych pisarzy za jeden z cudów starożytnego świata. Miał niewolników budujących 56-milową ścianę wokół miasta. Ściany te były wystarczająco szerokie, aby pomieścić wyścigi rydwanów i otaczały obszar o powierzchni 200 mil kwadratowych.
Doświadczył siedmioletniego ataku szaleństwa, którego przyczyną nikt nie jest pewien. Pod koniec życia stworzył miasto słynące z intelektualnych i artystycznych poszukiwań, a kobiety miały równe prawa. Obywatele Babilonu byli w stanie uczyć się czytania, matematyki i rzemiosła w wielu szkołach. Świątynie były również bogate, a ludzie cieszyli się religijną tolerancją i zainteresowaniem.
