Król Fryderyk Wielki z Prus był patronem sztuki i reformatorem, który zlikwidował tortury i ustanowił wolność religii i prasy. Kiedy miał 18 lat, nadużywający ojca Fredericka zmusił go do patrzenia, jak jego przyjaciel jest ścięty. Później Fryderyk zostawił żonę z zaaranżowanego małżeństwa i nigdy więcej nie okazał zainteresowania kobietami.
Fryderyk II urodził się w Berlinie w 1712 roku i był królem od 1740 do 1786 roku. Ojciec Fryderyka, Fryderyk I z Domu Hohenzollernów, często go poniżał i maltretował. Matka Fryderyka, księżniczka Zofia-Dorothea, siostra króla Anglii, była dla niego dobra. Fryderyk II był uzdolnionym muzykiem, którego matka uczyła go w poezji, greckich i rzymskich klasykach oraz kulturze francuskiej. Jego ojciec chciał jednak, by był wykształcony w dziedzinie rzemiosła i nauk wojskowych. Ojciec Fryderyka umieścił go na stanowisku młodszego rządu w administracji lokalnej.
Pod Fryderykiem II Prusy stały się wielką potęgą europejską, której nie było pod jego ojcem. Fryderyk, znany jako Król Filozofów, zreformował rząd i wojsko i ustanowił pierwszy niemiecki kodeks prawny.
