Pierwsza osoba, która obliczyła rozmiar Ziemi z wysokim stopniem dokładności, wykorzystała proste geometryczne równania i pomiary cieni. Eratostenes, główny bibliotekarz Wielkiej Biblioteki w Aleksandrii, wykonał to wyczyn ponad 2000 lat temu, około 250 pne.
Chociaż wiele kultur utrzymywało przekonanie, że świat jest płaski od średniowiecza, hipoteza kulistego globu istnieje od ponad 2000 lat. Korzystając z podstawowych zasad geometrii euklidesowej, Eratostenes z Aleksandrii obliczył obwód Ziemi w roku 250 pne
Eratostenes zauważył, że długość cieni rzucanych przez podobne obiekty w tym samym momencie czasu różniła się w zależności od położenia tych obiektów na powierzchni Ziemi. Z tego wynika, że powierzchnia świata musi być zakrzywiona; gdyby świat był płaską płaszczyzną, dwa podobne obiekty rzuciłyby podobne cienie, niezależnie od ich położenia.
Eratostenes najpierw stworzył dokładne pomiary długości cieni dwóch podobnych obiektów w dwóch różnych miastach w tym samym czasie. Następnie zatrudnił mężczyznę do zmierzenia odległości między tymi dwoma miastami, przechodząc od jednego do drugiego, a następnie licząc swoje kroki. Porównując długość cieni, Eratostenes stwierdził, że odległość między tymi dwoma miastami (około 800 km) wynosiła siedem stopni na 360 stopni, co stanowiło obwód Ziemi. Ponieważ siedem stopni odpowiada w przybliżeniu 1/50 360 stopni (liczba stopni wewnątrz pełnego koła), Eratostenes obliczył, że odległość między dwoma miastami wynosiła około 1/50 obwodu Ziemi. To doprowadziło go do wniosku, że obwód Ziemi wynosił 40 000 km, co stanowi około 99,8 procent dokładności. Rzeczywisty obwód planety, mierzony wiele wieków później, wynosi 40 075 km.
