Wenus to druga planeta od Słońca w naszym Układzie Słonecznym, o wielkości i masie podobnej do Ziemi. Łatwo rozpoznać na nocnym niebie, ponieważ jest to drugi najjaśniejszy obiekt po Księżyc. Jego nazwa pochodzi od Wenus, rzymskiej bogini miłości i piękna.
Pomimo romantycznego pochodzenia swojej nazwy, Wenus jest niezwykle gorąca, naładowana wulkanami i ma kruche ciśnienie atmosferyczne. Przy upalnej temperaturze powierzchni 462 stopni Celsjusza (864 stopnie Fahrenheita), Wenus jest najgorętszą planetą w Układzie Słonecznym. Atmosfera Wenus zawiera tak dużo dwutlenku węgla, że planeta wychwytuje wystarczająco dużo ciepła, aby jej powierzchnia była wystarczająco gorąca, aby stopić ołów. Nawet jeśli Merkury jest bliżej Słońca, Wenus jest gorętsza.
Wenus ma więcej wulkanów niż jakakolwiek inna planeta w Układzie Słonecznym: około 1600, jak przypuszczają astronomowie, o wiele za małe, by można je było zobaczyć z Ziemi. Zdecydowana większość jest nieaktywna, ale garść może wciąż wybuchać od czasu do czasu.
Nie tylko ludzie przeżyliby ciężki okres w atmosferze wysokiego ciśnienia Venus, nawet małe meteory nie mogą się przedostać. Zostają zmiażdżeni przez ciśnienie atmosferyczne Wenus, które jest 92 razy większe niż na Ziemi. To jest odpowiednia presja, by znaleźć się pod pół mili oceanicznej wody.
