Naturalnie występującymi izotopami litu są Li-6 i Li-7. Li-6 jest składnikiem broni jądrowej, a także wykorzystywany do produkcji H-3, radioizotopu wykorzystywanego w badaniach naukowych. Li-7 służy do regulacji poziomu pH chłodziwa w reaktorach wodnych.
Li-7 jest również używany do tworzenia Be-7, innego radioizotopu. Jest także znacznie bardziej obfite niż Li-6. Energia wiązania obydwu izotopów jest tak niska, że są one prawie bardzo niestabilne. Zarówno Li-6 jak i Li-7 są produkowane w gwiazdach, a Li-7 był jednym z pierwszych elementów powstałych po Wielkim Wybuchu.
Radioizotopy litu to Li-8, Li-9 i Li-11. Te radioizotopy mają okres półtrwania zaledwie kilka sekund. Pozostałe cztery radioizotopy litu są wyjątkowo krótkotrwałe.
"Zwykły" lit jest miękkim, srebrzystobiałym, łatwopalnym metalem alkalicznym. Ponieważ jest to substancja reaktywna, nigdy nie występuje w stanie wolnym, ale w rudach takich jak pegmatyt i najlepiej przechowywać w oleju mineralnym. Jest najlżejszym i najmniej gęstym metalem. Podobnie jak jego dwa stabilne izotopy, lit powstał podczas Wielkiego Wybuchu i można go znaleźć w gwiazdach.
Lit jest używany w bateriach litowych oraz w produkcji szkła i ceramiki. Służy także do smarowania smarem oraz do spawania i lutowania.
