Deer spotyka wiele różnych drapieżników w zależności od ich siedliska. Różnorodność zwierząt na puszczy naraża jelenie na szereg drapieżników, w tym czarne niedźwiedzie, zdziczałe świnie, kojoty, wilki, bobki i inne większe, mięsożerne zwierzęta. Jelenie żyjące w pobliżu ludzi są zagrożone przez myśliwych podczas sezonu łowieckiego.
W południowej Kanadzie i kilku stanach w Stanach Zjednoczonych, w tym w Michigan, Wirginii, Południowej Karolinie i Pensylwanii, najczęstszymi drapieżnikami jelenia bielika są kojoty, a następnie bobki. Kojoty, które żyły głównie na amerykańskim Zachodzie, rozszerzyły zasięg swoich terytoriów i przeniosły się na wschód. Od tego czasu kojoty odegrały ważną rolę w zmniejszaniu populacji jeleni, ponieważ atakują one płowe urodzone wiosną.
Ludzie i ich towarzysze są dwoma najbardziej nieugiętymi wrogami jelenia. Brak naturalnych drapieżników, aby rozrzedzić ogromną populację jeleni w większości Stanów Zjednoczonych, wymusza interwencje człowieka. Niektóre stany kontrolują rosnącą liczbę jeleni przez uśmiercanie setek tysięcy jeleni każdego roku, podczas gdy inne wprowadzają naturalnych drapieżników, takich jak wilki i bobki, w miejsca, do których łowcy jeleni nie mogą dotrzeć. Zwiększenie liczby łowców jeleni i jeleniowatych nie powstrzymuje jednak wciąż rosnącej populacji jeleni.
