Niektóre siły konstrukcyjne kształtujące i tworzące ukształtowanie terenu to deformacje skorupy ziemskiej, osadzanie się osadów i erupcje wulkanów. Przepływ ciepła przez skorupę ziemską i ruch płyt tektonicznych i magmy dla niektórych bardziej spektakularnych deformacji skorupy ziemskiej. Transport lub osadzanie cząsteczek osadowych przez wiatr, wodę i lodowce powoduje powstawanie wydm, delt i innych cech topograficznych.
Różnorodność ruchów zachodzących w najbardziej zewnętrznej części skorupy ziemskiej, czyli w litosferze, określana jest zbiorczo jako tektonika płyt. Ruchy te reprezentują ogromne konstruktywne siły, które stworzyły główne pasma górskie na całym świecie. W zależności od sposobu, w jaki są zdefiniowane, w litosferze znajduje się siedem lub osiem głównych płyt tektonicznych i kilka mniejszych płyt. Płyty te przesuwają się po warstwie pod skorupą ziemską, którą nazywa się płaszczem. Ten ruch jest napędzany przez konwekcję, która jest procesem wymiany ciepła zachodzącym w obrębie Ziemi.
Sposób, w jaki płyty tektoniczne poruszają się względem siebie, determinuje rodzaj siły konstrukcyjnej wywieranej na skorupę ziemską i wynikające z niej odkształcenia. Trzy typy ruchu płyty są zbieżne, rozbieżne i przekształcają się. Ruch konwergentny oznacza, że płyty przesuwają się ku sobie, co często powoduje powstawanie gór. Kiedy dwie płyty odsuwają się od siebie, reprezentuje ona ruch rozbieżny, podczas gdy ruch przesuwających się obok siebie płyt reprezentuje ruch transformacji.
