Najczęściej spotykanymi na pustyniach obiektami krajobrazowymi są wydmy, skarpy, pustynne chodniki, gruzy, playy, oazy, mesy, faule aluwialne, arroyos i buttes. Te formy terenu różnią się od pustyni po pustynię.
Wydmy są uważane za typową cechę większości pustyni, ale te formy terenu zajmują tylko stosunkowo niewielką część pustyń na świecie. Niektóre pustynie mają jednak rozległe wydmy, nazywane piaszczystymi morzami lub ergami.
Yardang to nagie powierzchnie skalne występujące na większości pustyni. Cechy te występują, gdy cząstki powierzchni zostały usunięte przez wiatr, który pozostawia odsłoniętą twardą skałę.
Pustynne chodniki to ściśle zwarte warstwy skał i żwiru pokrywające głównie płaskie obszary. Inne obszary, takie jak stopa góry, są pokryte ogromnymi osadami gruboziarnistego gruzu i żwiru, które w niektórych przypadkach są bardzo głębokie.
Arroyos to wysuszone strumienie, które tworzą z grubsza ociosane kaniony. Te krajobrazy mogą być wąskie i głębokie, ale większość z nich jest płytka o szerokości zaledwie kilku metrów.
Stała erozja wietrzna tworzy duże płaskodenne wzgórza zwane płaskowyżami. Z drugiej strony, gry powstają w wyniku nagromadzenia wody z powodzi. Jeziora Playa szybko znikają, pozostawiając piasek, muł i inne rozpuszczone minerały, tworząc w ten sposób płaskie mieszkania.
Oazy to żyzne obszary leżące w pobliżu podziemnego strumienia, źródła lub sztucznego źródła nawadniania.
Aluwialne wiatraki to krajobrazy w kształcie wachlarza uformowane z pokładów minerałów unoszonych poniżej pustynnych gór przez arroyo.
