Jedno z przepisów Kodeksu Hammurabiego głosi, że osoba, która oskarży innego o przestępstwo, powinna zostać skazana na karę śmierci, jeżeli nie może udowodnić oskarżenia. Inne prawo wymusza dłużnika od płacenia czynszu lub zapłaty zwrócić pożyczkę w roku, w którym jego zbiory zbóż się nie powiodą lub zostaną zniszczone przez suszę lub burzę. Jedna z ustaw mówi, że syn, który uderza ojca, powinien mieć odcięte ręce.
Kodeks Hammurabiego przyznał wiele praw ochronnych partiom pozbawionym praw obywatelskich, ustanawiając hierarchię kar według rangi. Na przykład jedno prawo małżeńskie zabrania mężczyźnie odsunięcia na bok żony, która przewleka chorobę. Może wziąć drugą żonę, ale musi wspierać i opiekować się pierwszą żoną przez resztę życia. W słynnych prawach "oko za oko", taka sama kara obowiązuje tylko wtedy, gdy ofiara jest szlachcica. Jeśli ofiara jest ofiarą, sprawca jest winien jeden mina srebra, a jeśli ofiara jest niewolnikiem, sprawca zawdzięcza połowę wartości zmarłego niewolnika.
Kodeks także zniechęcał innych do składania fałszywych oskarżeń, ponieważ skarżący byli narażeni na karanie, jeśli nie byli w stanie udowodnić nieprawidłowości. Na przykład oskarżyciel utracił życie i dom, jeśli oskarżony wskoczył do rzeki i przeżył bez szwanku. Jeśli sędzia popełnił błąd, został pozbawiony prawa do wykonywania kary i musiał zapłacić karę 12 razy większą niż pierwotnie ustalona grzywna.
