Justynian był cesarzem Cesarstwa Bizantyjskiego od 527 do 565 roku. Justynian I, znany również jako Justynian Wielki, znany jest z tworzenia zbioru praw zwanego kodem Justyniana.
Justynian Urodziłem się jako barbarzyńca w Tauresium. Jego wujek, Justin I, adoptował go i przeniósł go do Konstantynopola, gdzie był wykształcony. Justynem zostałem cesarzem, gdy Anastazjusz umarł, i uczynił Justyniana głównym doradcą. Później Justyn mianował Justyniana jako współ-cesarza, a kiedy Justin umarł, Justynian został cesarzem.
Jego panowanie było naznaczone wojną, ponieważ chciał przywrócić Rzym do dawnej świetności. Pod jego rządami odzyskano znaczną część ziemi utraconej przez upadek zachodniego imperium rzymskiego. Jako chrześcijanin pracował nad stłumieniem pogańskiej religii, pisaniem praw chroniących Kościół. Wprowadził także prawa chroniące kobiety i niewolników. Justynian poślubił Teodorę, która była społecznie pod nim, i stała się jednym z jego najbliższych doradców. Theodora stała się cesarzową po śmierci Justyniana.
