Anachronizm jest błędem chronologicznym w dziele literackim, czyli czymś, co jest poza czasem lub miejscem w otoczeniu. Utwór Williama Shakespeare "Juliusz Cezar" ma wiele anachronizmów. Najbardziej widocznym przykładem jest zegar mechaniczny. Wzmianka o dublecie jest kolejnym anachronizmem.
W drugim akcie sztuki Brutus i Kasjusz knują zamach Juliusza Cezara, a zegar wybija trzy podczas dyskusji. Sztuka "Juliusz Cezar" rozgrywa się w 44 A.D., zanim wynaleziono mechaniczne zegary, chociaż były one używane w czasach Szekspira. W czasach rzymskich ludzie używali zegarów słonecznych, aby powiedzieć czas, który nie hałasuje. Uczeni argumentowali, że ten anachronizm nie jest błędem, ale jest urządzeniem służącym do podkreślenia zakresu mocy Juliusza Cezara. W czasach Szekspira ludzie śledzili upływ czasu w kalendarzu juliańskim, stworzonym przez Juliusza Cezara. Wyznaczając swój kalendarz, ingerował w czas, który był postrzegany jako znak, że był zbyt potężny dla dobra narodu. Jest to jednak tylko jedna interpretacja zegara w "Juliuszu Cezarze".
Dublet, obcisła marynarka, była modą noszoną przez mężczyzn w czasach Szekspira, ale nie była noszona przez Rzymian w czasie, gdy gra była ustawiona.
