Wielbłądy, lisy fenek, strusie, jaszczurki monitorujące i gazele Dorcas to tylko niektóre zwierzęta, które nazywają pustynnym domem. Wśród pająków wilka, dzięciołów Gila, sów, szczurów kangurowych i roadrunnerów są m.in. mniejsi mieszkańcy jednego z najbardziej suchych siedlisk na świecie.
Zwierzęta żyjące na pustyni posiadają specjalne przystosowania umożliwiające przetrwanie długiego upału i braku jedzenia i wody w środowisku pustynnym. Wielbłądy napełniają się dużą ilością wody i mogą przetrwać do dwóch tygodni bez picia. Przechowują także dodatkowy tłuszcz w garbach, które działają jak rezerwy żywności na krótsze czasy. Temperatura ciała wielbłądów podąża za temperaturą powietrza zewnętrznego, aby uniknąć pocenia się i zdyszania.
Niektóre zwierzęta radzą sobie z ciepłem, grzebiąc w ziemi, takie jak odpowiednio nazwana sowa, a także szczur kangura i kilka gatunków jaszczurek. Nory chronią te stworzenia przed ciepłem w ciągu dnia. Gdy pustynny krajobraz ochładza się w nocy, wyruszają na poszukiwanie jedzenia.
Kilka zwierząt, takich jak Dzięcioł Gila, robi swoje norki nie w ziemi, ale nad ziemią. Ze względu na brak drzew w środowisku pustynnym, te stworzenia wykorzystują kaktusy, które również zapewniają pewien poziom ochrony.