Gdy spożywane są produkty zawierające skrobie, zwane także węglowodanami złożonymi, organizm rozkłada skrobie na glukozę. Glukoza jest substancją, której organizm używa do natychmiastowego wytworzenia energii.
Skrobie są najczęściej spotykane w ziarnach i pieczywie i stanowią obfite źródło energii dla organizmu. Proces rozpadu skrobi w ciele zaczyna się w ustach. Ślina wraz z żucie dosłownie dzieli jedzenie na małe kawałki, które mogą być łatwo przetwarzane przez żołądek. Ślina zawiera również enzymy, które zaczynają rozkładać skrobie na poziomie komórkowym, przekształcając je w maltozę.
Maltoza jest węglowodanem, który jest łatwiej przetwarzany przez organizm. Gdy pokarm zostanie połknięty i przeszedł do żołądka, różne kwasy i enzymy idą do pracy nad dekonstruowaniem maltozy i przekształceniem jej w glukozę.
Jeśli organizm potrzebuje jakiejkolwiek glukozy na energię, natychmiast po konwersji przekształca ją w krew. Niewykorzystane części są przekształcane w związek zwany glikogenem do długotrwałego przechowywania. Ciało zawsze używa jakiejkolwiek świeżo wyprodukowanej glukozy na energię przed przywróceniem rezerw glikogenu. Konwersja glikogenu w energię jest bardziej podatna niż glukoza, dlatego wielu sportowców spożywa skrobię i inne węglowodany na kilka godzin przed treningiem.
