Niektóre przykłady aktywnego transportu to endocytoza, egzocytoza i zastosowanie pompy błonowej; dyfuzja, osmoza i ułatwianie dyfuzji są przykładami transportu pasywnego. W transporcie aktywnym cząsteczki przemieszczają się z obszarów o niskim stężeniu do wysokiego stężenia, podczas gdy w transporcie pasywnym cząstki przemieszczają się z obszarów o wysokim stężeniu do obszarów o niskim stężeniu .
Cząsteczki chcą przejść z obszarów o wyższym stężeniu do tych o niższym stężeniu, aby utrzymać równowagę. W rezultacie transport pasywny nie wymaga zewnętrznego źródła energii. Ponieważ aktywny transport jest sprzeczny z tym, co preferują cząsteczki, wymaga źródła energii komórkowej, takiego jak trifosforan adenozyny.
