Czaszka składa się z różnych płyt kostnych, które łączą się w stawach, zwanych szwami, które umożliwiają niewielki ruch lub brak ruchu, szczególnie u dorosłych. Stawy między zębami i ich gniazdami, zwane gomphoses, również umożliwiają bardzo mały ruch.
Przed urodzeniem ludzka czaszka lub czaszka składa się z kilku różnych kości, które są połączone z włóknistymi pasmami tkanki zwanymi szwami czaszkowymi. Pasma te umożliwiają deformację czaszki podczas porodu przy minimalnym ryzyku uszkodzenia mózgu lub matki dziecka. Pozwalają one także na rozwój czaszki i mózgu w niej po urodzeniu. Gdy dzieci wyrastają z dzieciństwa, a czaszka zbliża się do dorosłego rozmiaru, te zespoły stopniowo zamieniają się w kości, a kilka kości zlewa się ze sobą. Nawet w wieku dorosłym, zwykle łączą się kości między niektórymi kościami czaszki, a kości są połączone w sposób, który pozwala na mały ruch lub brak ruchu.
Zęby nie są technicznie kością, ale połączenie między zębami i ich gniazdami jest również opisane jako połączenie. Podczas nieznacznego ruchu podczas żucia i gdy aparaty ortodontyczne dostosowują położenie zębów, jest to nieistotne w porównaniu z typowymi ruchomymi stawami. Te stawy, zwane gomphoses, są kolejnym przykładem nieruchomych stawów
Wszystkie stawy w czaszce są nieruchome, z wyjątkiem stawów skroniowo-żuchwowych, które umożliwiają przesuwanie się dolnej szczęki w górę i w dół.
