Ruch nie lokomotoryczny jest ruchem wykonywanym przez osobę podczas postoju. Na przykład, skręcanie ciała wokół jego osi jest ruchem nie-lokomotorycznym. Osoba pozostaje w jednym miejscu, podczas gdy górna część ciała obraca się od lewej do prawej. Zginanie ciała od pozycji prostej do pozycji zakrzywionej jest również ruchem nie-lokomotorycznym.
Kołysanie, rozciąganie, kołysanie i obracanie się dookoła są ruchami nie lokomocyjnymi. Kołysanie wymaga zmiany ciężaru ciała z jednej strony na drugą. Rozciąganie zmusza mięśnie do wydłużenia bardziej niż w stanie spoczynku. Przesuwanie ciała do przodu lub z boku na bok niczym wahadło działa wzdłuż osi ciała.
Każdy ruch, który nie wymaga ciała do poruszania się w przestrzeni, jest ruchem nie lokomocyjnym. Jedna lub więcej części ciała dotyka ziemi lub urządzenia. Ruchy bez ruchu mogą być wykonywane podczas klęczenia, stania, leżenia lub siedzenia. Odbijanie, pchanie, kołysanie, trzęsienie, ciągnięcie i tworzenie kształtów za pomocą ciała są innymi ruchami nie lokomocyjnymi. Wiele pozycji podnoszenia ciężarów to ruchy inne niż ruchy lokomocyjne. Ruchy bez lokomotoryczne są podstawą do bardziej złożonych ruchów związanych z uprawianiem sportu, tańcem i rekreacją. Proste ruchy zwiększają świadomość przestrzenną, elastyczność i koordynację. Te ruchy muszą być nauczane i nie są automatycznie uczone, gdy dojrzewa.