Istnieje ponad trzydzieści rodzajów gliny, ale w garncarstwie typy te są podzielone na trzy główne klasy glinianych glinianych ciał, glinianych kamionkowych ciał pośrednich i glinianych glinianych kamionek. trzy klasy są czasami określane jako wyroby ceramiczne, kamionkowe i porcelanowe, odpowiednio, po rodzaju ceramiki, którą tworzą te glinki. Wypalane w wyższych temperaturach wydają się być mniej przepuszczalne.
Te kategorie gliny opierają się na tym, jak długo iw jakiej temperaturze glina musi być wypalana, aby osiągnąć dojrzałość lub jej optymalną twardość. Każda kategoria obejmuje glinki o różnych kolorach i stopniach urabialności. Kolory gliny są spowodowane zanieczyszczeniami. Na przykład, czerwona glina generalnie zawiera wysoki poziom żelaza w stosunku do innych glinek, a czarna glinka zawiera mangan. Urabialność gliny odnosi się do plastyczności gliny. Wyższe poziomy kaolinu powodują, że gliny są mniej plastyczne, ale również mniej porowate.
Glinki porcelanowe mają najwyższą temperaturę wypalania. Wykonane są z drobnoziarnistych, białych glin o wysokim poziomie kaolinu. Kamionkowe gliny strzelają w średniej temperaturze i są wyjątkowo trwałe i nieporowate. Glinki kamionkowe są często płowe, brązowe lub szare ze względu na niski poziom zanieczyszczeń. Gliny gliniane mają najniższą temperaturę wypalania, ale często są bardziej porowate i mniej trwałe. Ze względu na niską temperaturę wypalania osiągalną w prostym pożarze, gliniane naczynia były pierwszą formą wypalanej ceramiki wynalezionej przez ludzi. Ceramika często nazywana jest terakotą lub po prostu ceramiką.
