Główną różnicą między Photosystemem I a Photosystemem II jest szczyt absorpcji. Według HyperPhysics z Georgia State University, Photosystem I ma szczyt absorpcji 700 nanometrów, natomiast Photosystem II ma szczyt absorpcji 680 nanometrów.
System fotografii I i II to główne części procesu fotosyntezy, ponieważ są to dwa duże białka lub fotosyntetyczne ośrodki reakcji, odpowiedzialne za wychwytywanie pojedynczych fotonów świetlnych używanych do produkcji cukru. Photosystem I to kompleks kilkunastu białek, które obsługują i pozycjonują ponad 100 kofaktorów. Wykorzystuje on kompleksy anteny, które są lekkimi pigmentami do zbierania, takimi jak chlorofil i beta karoten, aby wchłonąć pigment otaczający chlorofil i cząsteczkę w centrum reakcji. Pigmenty absorbują fotony i przenoszą energię z cząsteczki na cząsteczkę, aż docierają do centrum reakcji systemu Photosystem I. Po dotarciu do centrum reakcji, energia jest używana do przeniesienia elektronu do akceptora elektronów, który jest później używany do zasilania Calvina. cykl.
Photosystem II ma znacznie mniejsze białko wiążące niż Photosystem I, który ma masę cząsteczkową 110 000. Fotosystem II ma masę cząsteczkową około 47 000, według HyperPhysics. Dodatkowo, Photosystem II zawiera cząsteczki chlorofilu aib i ksantofile, ale nie zawiera żadnych barwników beta-karotenowych, takich jak Photosystem I. Wreszcie, podczas gdy Photosystem I pobiera energię dla cyklu Calvina, Photosystem II zbiera energię dla pierwszych etapów niecyklicznego elektronu. cykl transportu.
