Jednym z największych i najniebezpieczniejszych skutków zanieczyszczenia na warstwie ozonowej jest to, że tworzy on dziury w atmosferze, które umożliwiają potężnym promieniom ultrafioletowym ze słońca dotarcie do powierzchni Ziemi. Wiele odmian zanieczyszczenia atmosferyczne - toksyczne chemikalia, substancje syntetyczne, takie jak DDT i chemikalia wytwarzane przez człowieka - wchodzą do atmosfery. Mogą pozostać nietknięte i utrzymywać się przez dziesięciolecia, nawet do wieku, co daje im czas na znaczne uszkodzenie atmosfery.
Podczas gdy warstwa ozonowa rozwija dziury, silne promienie ultrafioletowe A i B promienie słońca prześwitują bez filtracji. Zjawisko to postępuje stopniowo i z czasem powiększa się, tworząc wielkie dziury w atmosferze. Nadmierne przenikanie promieniowania ultrafioletowego stwarza zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa dla wszystkich organizmów, w tym ludzi. Bez ochronnej warstwy zachmurzenia organizmy są wrażliwe na promienie słoneczne, które mogą powodować raka skóry i przyczyniać się do rozwoju zaćmy. Promienie te zmniejszają również zdolność reprodukcji takich organizmów, jak rośliny i fitoplankton. Promienie ultrafioletowe mogą również zakłócać cykl reprodukcyjny ryb, krewetek i innych skorupiaków. Zanieczyszczenie zapobiega również blokowaniu przez warstwę ozonową nadmiernego ciepła emitowanego przez słońce, które z kolei ociepla otaczające środowiska, przyczyniając się do topnienia lodowców i odwilży lodowych.
